-
1 poderwać
глаг.• урвать* * *poderw|ać\poderwaćie, \poderwaćij, \poderwaćany сов. 1. резко поднять; вскинуть;\poderwać głowę вскинуть голову;
2. поднять;wiatr \poderwaćał kłęby kurzu ветер поднял клубы пыли; \poderwać do ataku поднять в атаку; \poderwać па nogi поднять на ноги;
3. со перен. подорвать что, нанести ущерб чему;\poderwać autorytet подорвать авторитет; \poderwać zdrowie расшатать (расстроить) здоровье;
4. разг. подцепить, отхватить;\poderwać dziewczynę подцепить девушку+3. podkopać, nadwerężyć
* * *poderwie, poderwij, poderwany сов.1) ре́зко подня́ть; вски́нутьpoderwać głowę — вски́нуть го́лову
2) подня́тьwiatr poderwał kłęby kurzu — ве́тер по́днял клубы́ пы́ли
poderwać do ataku — подня́ть в ата́ку
poderwać na nogi — подня́ть на́ ноги
poderwać autorytet — подорва́ть авторите́т
poderwać zdrowie — расшата́ть (расстро́ить) здоро́вье
4) разг. подцепи́ть, отхвати́тьpoderwać dziewczynę — подцепи́ть де́вушку
Syn:podkopać, nadwerężyć 3)
См. также в других словарях:
poderwać się — na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
poderwać — dk IX, poderwaćrwę, poderwaćrwiesz, poderwaćrwij, poderwaćał, poderwaćany podrywać ndk I, poderwaćam, poderwaćasz, poderwaćają, poderwaćaj, poderwaćał, poderwaćany 1. «gwałtownie podnieść, unieść w górę; spowodować gwałtowne podniesienie się… … Słownik języka polskiego
podrywać się — Poderwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
równy — iron. Są równi i równiejsi «o zbiorowości, w której – wbrew deklarowanym zasadom – zdarzają się ludzie lepiej traktowani od innych, mający szczególne przywileje» Płacić, odpłacać komuś równą monetą zob. moneta 3. Poderwać się, porwać się, skoczyć … Słownik frazeologiczny
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
zachwiać — dk Xb, zachwiaćchwieję, zachwiaćchwiejesz, zachwiaćchwiej, zachwiaćał, zachwiaćali a. zachwiaćchwieli, zachwiaćany «spowodować chwianie się kogoś, czegoś; poruszyć, pochylić kogoś, coś w różne strony, wytrącić ze stanu równowagi; zachybotać,… … Słownik języka polskiego
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
